Eski en iyi arkadaşım

Okula gidiyordum ama kaçıncı sınıf olduğunu hatırlamıyorum ismini de  yazmayacağım hala görüşüyoruz ara sıra arkadaş toplantılarında emri vaki olmasın. Gerçekten iyi bir arkadaştı çoçuktuk belki ama birbirimizi anlıyorduk ve en önemlisi arkadaşlığımıza değer veriyorduk beraber takılıyorduk sanırım ben ondan bir yaş kadar da büyüktüm öyle demeyin küçükken bu bir yaş büyük olma meselesi gerçekten önemli ben yapı olarak hala da öyleyim aslında ailemin ve yakın dostlarımın söylediklerine göre çok eğlenceli biri olmama rağmen bir türlü sosyal olamıyorum mesela kimse beni bir organizasyona kolay kolay çağırmaz neyse arkadaşım daha sonra babasının işleri sebebiyle mahalleden başka bir mahalleye taşındı aslında çok ta uzağa taşınmamışlar bunu büyüdükçe fark ettim hatta hala aynı semtte bile oturuyormuşuz. Onu yıllarca görmedim aklıma bile gelmedi ta ki lisede ikinci senemi okurken onu görene kadar onu ilk görüşte tanıdım ama o beni tanımadı sonra tereddüt2e düştüm acaba o değil mi diye sonra okuldan bazı arkadaşlarımın arkadaşı olduğunu öğrendim ve şüphelerim ortadan kalktı oydu en iyi arkadaşım ama artık en iyi arkadaşım değildi o sadece eski en iyi arkadaşımdı. Dedim ya hala ara sıra arkadaş toplantılarında görüşüyoruz oda beni hatırladı mı bilmiyorum ama ben onu görünce aklıma hep çocukluğum geliyor belki de o günler çok kısa sürdüğü içi belki de o günlere geri dönmeyi çok istediğim için bilmiyorum.

Her sabah aynı otobüs durakta...

Bu acımasız hikayelerin ilk hikayesi neden ve ne için yazdığımı bilmiyorum ama arada içimde kalanları boşaltmak gerektiğini çok uzun zamandır düşünüyordum acaba manyak mıyım neden yazıyorum neyse hikayeye geçiyorum.

Eskiden bundan herhalde on yıl kadar önce sabah yedide kalkar işe girmek için zar zor kendimi sokağa atardım altımıza araba alacak kadar para kazanamadığımız e doğal olarak  babadan da  zengin olmadığımız olsak niye sabahın köründe kargalar kahvaltısını etmeden işe gitmek için otobüs duraklarına koşturalım. Hep görürdüm alımlı güzel adeta bir manken yanlış anmayın fortçu falan değilim ama sonuçta erkeğim ve tabi ki o zamanlar ergenim. Ama o başkaydı hiçbir kıza benzemiyordu sonra sonra benim iş saatlerim değişmeye başladı ve onu göremez oldum acaba bir sabah yine erkenden koştursam otobüse aynı saatte aynı durakta karşılaşırım yine o güzel kızla.