Bu acımasız hikayelerin ilk hikayesi neden ve ne için yazdığımı bilmiyorum ama arada içimde kalanları boşaltmak gerektiğini çok uzun zamandır düşünüyordum acaba manyak mıyım neden yazıyorum neyse hikayeye geçiyorum.
Eskiden bundan herhalde on yıl kadar önce sabah yedide kalkar işe girmek için zar zor kendimi sokağa atardım altımıza araba alacak kadar para kazanamadığımız e doğal olarak babadan da zengin olmadığımız olsak niye sabahın köründe kargalar kahvaltısını etmeden işe gitmek için otobüs duraklarına koşturalım. Hep görürdüm alımlı güzel adeta bir manken yanlış anmayın fortçu falan değilim ama sonuçta erkeğim ve tabi ki o zamanlar ergenim. Ama o başkaydı hiçbir kıza benzemiyordu sonra sonra benim iş saatlerim değişmeye başladı ve onu göremez oldum acaba bir sabah yine erkenden koştursam otobüse aynı saatte aynı durakta karşılaşırım yine o güzel kızla.
